سپیده کاوه: خاستگاه مفهوم حکمرانی خوب از دیدگاه توسعه انسان‌محور بوده و جهت نیل به توسعه انسانی پایدار ضروری است. مفهوم حکمرانی خوب در طول دهه 1980 با مفهومی جدید ظهور کرد که به چیزی فراتر از حکومت و دولت اشاره دارد. در آن زمان اندیشمندان سیاسی این اصطلاح را برای متمایز کردن آن از دولت به کار گرفتند. در واقع حکمرانی خوب مفهوم بسیار گسترده‌ای را در‌بر می‌گیرد که در آن سه نهاد دولت، جامعه مدنی و بخش خصوصی مشارکت دارند. هـر سـه آنهـا برای توسعه انسانی پایدار ضروری هستند. دولت زیرساخت محیط سیاسی و حقـوقی مناسب بـه وجـود می‌آورد، بخش خصوصی اشتغال و درآمد را پدید می‌آورد و جامعه مدنی تعامل سیاسی و اجتماعی گروه‌های فعال برای مشارکت در فعالیت‌های اقتصـادی، اجتمـاعی و سیاسـی را تسهیل می‌کند. به بیان دیگر حکمرانی خوب از یک طرف تعریفی جدید از مفاهیمی چون دموکراسی، حقوق بشر، پاسخگویی، مشارکت و حاکمیت قانون است، از طرف دیگر چارچوبی ارائه می‌دهد کـه همه این اهداف و ارزش‌ها در یک جا جمع شوند و اهداف توسـعه انسـانی اعـم از توسـعه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی با محوریـت مـردم دنبـال شـود.